متن ترانه
گریه کن ، گریه کن ، گریه کن ، گریه کن
گریه کن تا اشک چشمات ، بریزه رو تنه بارون
مثل بارون که تو دریا ، گم میشه راحت و آسون
منم و عشق و نگاهت ، ساده از غمت گذشتم
هر چی از نگفته ها بود گوشه ی دلم نوشتم
روی این بلندی غم ، وایستادم شاید بیفتم
بغض مرگه توی سینم ، تو مقصری عزیزم
گره ی کار دل من ، هر چی هست از توئه یا من
یکمی حوصله از تو ، یا کمی فاصله از من
از دو چشمی که نجیبه ، گِلِگی یکم عجیبه
به لطافت ستاره ست ، اما دستام بی نصیبه
همیشه گریه ی چشمات ، یه سوال بی جوابه
واسه تو اگر یه راهه ، واسه من فقط عذابه
از دو چشمی که میریزه ، خنده های عاشقونه
نمیدونم غم و غصه ست ، یا که لحظه ی جنونه
روی این بلندی غم ، وایستادم شاید بیفتم ، تو مقصری عزیزم
آره تو ، همین که گفتم
